Een kind in rouw kan moeilijk en agressief vertonen of juist heel veel fysiek contact zoeken. Sommige kinderen zijn stil en teruggetrokken om de anderen rouwenden in het gezin niet tot last te zijn. In veel gevallen zal het zijn gevoelens wegstoppen omdat hij zijn ouder(s) niet wil belasten.

Tijdens de kindercoachsessies oefenen we het toelaten van verdriet en het bespreekbaar maken van gevoelens.

Het verwerken gaat hand in hand met het benoemen en ervaren van emoties. Dat kan aan de hand van creatieve opdrachten. Zoals de troostvogels op onderstaande foto,  deze zijn gemaakt door een kleindochter (7) die afscheid moest nemen van haar opa. De ene vogel stond bij haar, de andere bij opa.

Rouw-rituelen en rouwsymbolen kunnen helpend zijn om het gemis van een dierbare een tastbare plaats te geven. Enkele  voorbeelden zijn het beschilderen van een "schatkist" met daarin plaats voor koesterschatten zoals een foto of een sieraad. het beschilderen van krachtstenen of het samen maken van een 'sok aapje'. Gemaakt van een paar sokken van een dierbare.

"Rituelen zijn vluchtheuveltjes bij verdriet"

Rouw en verdriet raakt het hele gezin

Er zijn veel manieren om te troosten, verdriet te delen en te praten over gevoelens.

Weer verder gaan zonder de persoon die er niet meer is, doet ieder op zijn eigen manier en in zijn eigen tempo.

In iedere leeftijdsfase in zijn ontwikkeling zal een kind rouw en verdriet anders  ervaren. Graag geef ik hierover informatie en advies.

We gaan samen op stap met aandacht, creativiteit, hoop en troost.

Ook de naaste omgeving van een kind wordt daarbij betrokken en geraakt. Naast het kind begeleid ik ook de volwassene(n) in het gezin.

We doen het samen, dat is waardevol, want het versterkt de onderlinge band en verbindt de gezinsleden met elkaar en met de liefdevolle herinneringen aan de persoon die er niet meer is.

Samen, maar soms ook zelf, want voor je er voor de ander kunt zijn, is het soms ook nodig eerst je eigen gevoel een plaats te geven.